Мяне пераходзяць уброд
глухія, сляпыя, кульгавыя.
Любімыя і ласкавыя
ідуць у абход.
Смялеёшыя – кідкія ўплаў.
Палахлівыя – ледзь акунаюцца.
Ды толькі назад не выртаюцца
ахводчыя да перапраў.
І я, каб не патануць,
зямлю прыціскаю каленьмі.
На выспе, сярод тапельнікаў
баюся віры скалануць.