Да цябе пішу я ліст,
Бо не стае болей змогі,
У адказ: толькі свіст,
На адчай і спалохі.
Прысвячаю табе верш,
Хараства красы дзявочай,
Мо' ён скажа за мяне лепш,
Аб сустрэчы нашай аднойчы.
У галаве толькі дум узвод,
Аб цябе адно Наста,
Не здолеў разгадаць твой код,
Досыць пакут, баста…!