Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына,
Я бачу сьвет у вачах яе.
Ня ёсьць яна проста сябрынай,
А ёсьць каханай для мяне.
Ад валосьсяў цягнецца пяшчота,
Ад вачыма - цеплыня,
І не ўпадзе душа ў сумоту,
І адчуецца пакой і цішыня.
Яна мне не дае ў сябе згубіцца,
Яна ў цемры мой маяк,
І не дасе ў ва снах забыцца,
Бо не забыцца на яе ніяк.
Дзякуй, жыцьцёвая ты сіла,
Што шчасьце дае мне,
Бо адчуваю я ўжо моцна