Не, мне не сорамна, что я беларус,
Бо да шчасця-не такі як усе.
Я не выканваю кожны прымус.
Мая краіна, ва мне жыве.
Загады на подпісы я ігнарую.
І голас свой я, аддаю толькі тым
Кім захапляюся, каго шаную,
Каго дапушчу да сваёй душы.
Будзем змагацца і хутка настане
Час, калі кожны змажа сказаці
Гучна, нібыта, сораму мала...
Што БЕЛАРУСЬ, наша Родная маці.
сорамна...
сорамна...
Аўтару варта папрацаваць з
Аўтару варта папрацаваць з граматыкай ды пунктуацыяй мовы. Як можна пісаць, калі не ведаеш, дзе й якім чынам коскі ставяцца ў складана-залежных сказах?
Прабачце-с, але папахвае графаманствам.
Жаль за аўтара. Есьлі гэта не
Жаль за аўтара. Есьлі гэта не пісаў дзіцёнак. Другая зваротка нават мае мысль.
Мая краіна, ва мне жыве!!!
Мая краіна, ва мне жыве!!!