Не прабачай мяне
за палымянае каханне!
Я ім жыву - і сэрцам і душой!
Хвіліна без Цябе - мне пакаранне...
Дзень без Цябе – бязлітасна прайшоў...
У пакутах, па начах,
пісаў табе,
мо і няўмела,
ламаў алоўкі,і паперу рваў…
бо сэрца маё пела,пела…
І думкі, с хваляваннем,
я нясмела
ў вяночак-вершык сабіраў…
Не прабачай мяне,
за вогнішча кахання!
Пакутую, хварэю я Табой…
…і ведаю,мая любоў,
калі Цябе не будзе
ў маім Сьвеце,
кіхто не ўспомніць аб паэце,
бо на прасторах міраздання
я згасну
з іншаю любой…
Таму…
Не згіне полымя кахання, не!
Я стану зоркай,
і буду зіхацець Табе і ў поўдзень!
І прыйдзе Час,
і ён нас не міне –
адзін к другому
шлях мы знойдзем!
…кахаю…
А таму –
прабач мяне!
28 красавіка 2012
Верш узнік на "клумбачцы" Максіма Пазднякова, на мой старчы погляд апрацаваны з лянцой...
Дзякую Алег! Я Вам шчыра
Дзякую Алег! Я Вам шчыра ўдзячны, за такі верш!
Дзякуй абавязкова вылажу свае
Дзякуй абавязкова вылажу свае вершы на рускай мове =)
няблага, шкада толькі, што
няблага, шкада толькі, што каханне пылам пакрытае - бо пылкае, а не палкае.
Дзякую,не заўважыў "за пылкае
Дзякую,не заўважыў "за пылкае каханне!"
Папатрабую,каб паправілі:"за палымянае каханне!"
Вось так у зману ўводзіць слухавое разуменне...
Бывае і ў мяне такое.
тады папраўце таксама па
тады папраўце таксама па начаХ,
яшчэ - З хваляваннем
яшчэ - З хваляваннем
"Госць, Вт, 05/01/2012 -
"Госць, Вт, 05/01/2012 - 14:13 =яшчэ - З хваляваннем".
Яшчэ раз -ДЗЯКУЙ! Да ўсіх: бачыце,не "классык" я,памылак колькі...
Добра і тое,што верш атрымаўся добрым,і "раданачальнік" верша Максім,
аднёсся з удзячнасцю.
У варыянце на Расійскім партале "Стихи.ру" ужо паправіў.Там лепей.Аўтар можа залазіць і правіць "колькі ўлезе". а на "Вершы.ру" трэба папрасіць,ды й дачакацца,калі яны (хто ня ведаю,ёсць там адзін. Ляксандр клічуць)прыйдуць на працу і паправяць.
Максім,выбачай,што ўзяўся за
Максім,выбачай,што ўзяўся за Твой верш...
Бо, пачытаў... і Сваё юнацтва ўскалыхнулася, а мне ж 62...
Добра,што сказаў,што гэта твой Першы...
Але,і табе дзякуй,што з дабром і цяплом аднёсся, ты зразумеў - мне спадабаліся пачуцці Твае. Я спачатку адпраўляў на "Вершы.ру" гэты верш за подпісамі:
Максім Пазднякоў і Алег Буйніцкі (маўляў сааўтары),не выдалі пад такім подпісам...
Я сам з вёскі Дашкоўка,пад Магілёвам. Суседзі былі Паздняковы,не адтуль родам ты?
Не, мне вельмі i вельмi
Не, мне вельмі i вельмi прыемна ... Ты сказаў тое - на што ў мяне не хапіла ўжо сілы.
Я сам з Гродна i тут нарадзіўся. Я вучуся на польскай філалогіі , і калі што , то я магу з задавальненнем перакласці твае вершы на польскую мову. =), ці наадварот
Дзякую,Максім за размову "па
Дзякую,Максім за размову "па справе",а не,як ішыя: "бла-бла"...
Можаш размаўляць са мной цераз "пошту :mentorcinema@gmail.com
ці па "мабіле" МТС(+375 29)760-49-69,
ці па "Скайпу"-Buinitsky Oleg
Не кідай пісаць.У жыцці мала сьвятла ад вечных боек і сквапнасці Уладтрымаючых.
Вершы даюц супакой і сэнс.
Залезь яшчэ на: "Олег Буйницкий.Стихи.ру" - гэта расейскі нацыянальны партал,
дзе ў мяне вершы на БЕЛАрускай і рускай мовах,і шмат чытачоў.
Буду дапамагаць. Не чыніся.Вершы - гэта Літаратура.Літаратура - гэта майстэрства і мастацтва. Вучыцца трэба,і не абавязкова ў ВУЗах.
Якое ёсць нічога тут не
Якое ёсць нічога тут не зробіш ... Што на душы ляжыць