Нехта кружляе угары,
мроіць сябе высока.
Я жа хаджу па зямлі,
збіраю як скарбы зёлкі.
Хутка цяпло міне.
Скончыцца лета свята.
Потым у час завей
духмянай нап"юсь гарбаты.
Шчыра аддзячу усім,
хто навучыу святому:
жыць на сваёй зямлі,
кланяцца ёй да скону.