Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Незнаёмцы ў мятро

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Я бачыў у мятро яе зрэдзьчас,
Але сустрэчы нашы рэдкі.
Грукочучы, саставы носяць нас
Сінхронна, ды па розных ветках.

Куды яна спяшаецца – як знаць,
Куды спяшаюся – самому невядома.
Маршрутаў адзіноты тут працьма,
Іх выбіраю вольна я, ня зломак.

Няхай вядзе далей мяне мой лёс,
Я з ім спрачацца сёння не жадаю.
Нас цягнікі нясуць пад гром калёс -
Наперад, а назад – ці адгадаю.

Магчыма, адмыслова розным колерам
На схемах нам пазначаны пуці.
На лініі світанку её замоўлена,
А мне заходнім, як заўжды, ісці.

Прыйшла ў заняпад людская плынь...
Астылая, памерлая планета...
Нас з грукатам выносяць цягнікі
Сінхронна, ды па розных ветках.



рамантычна, будзем чакаць,

рамантычна, будзем чакаць, калі яны сустрэнуцца.