Маладзік у небе ззяе, Птушак срэбрам спакушае, Каб ляцелі да аблокаў Ад чужых, павольных крокаў З лесу цёмнага, бо хтосьці Ломіць дрэвам з рэхам косці - Стагадовыя галіны. І чуваць, як цар змяіны Выпаўзае з-пад пянька На святло маладзіка.
Добра
Таццяна Булаукiна
Добра
Добра
Таццяна Булаукiна