Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Няма ў вачах натхнення

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Няма ў вачах натхненьня,
І словы не вызываюць даверу.
Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне…
Ў шчырасьць паводзін – ня веру.

Каханьне – штодзённая праца.
Разлікам пароблена вера,
Хоць, часам, бывае і здасца:
Жыцьцё – папсавана папера.

Але яго не перайначыш,
А час злятае безнадзейна,
І зоркі зіхцяць штоночы.
Дык дзе ж наша мара, дзе яна?

Мы розныя людзі з продвеку.
Кожны з сваім небасхілам,
Хацелася б быць табе мілым,
Але для цябе я – небарака аднекуль.

Сябе ты спрабуеш увесьці ў зман,
Што, быццам каханьне шчэ маеш,
Ды хутка зьнікае ўвесь той дурман,
Што на сябе напускаеш.

Чужы для цябе я, даўно ўжо чужы,
А ты для мяне – адзіна каханка.
І вось мы ізноў, як заўжды на мяжы:
Блукаем, шукаючы шчасьцьлівага ранку.