О, благадаць — уцеха ўцех,
ратунак i спадзеў!
З Табой я бездані пазбег,
сляпы быў — і празрэў!
Ты i пастрашыла: "Ад зла
бяжы, як ад агню!",
i Божай ласкаю сышла
у сэрца — ўпершыню.
Я шмат iспытаў па жыцці
з Табою ўжо прайшоў.
Ты, памагаючы iсці,
вядзеш мяне дамоў.
Там мiр, i радасць, i спакой,
вяртання "дэ жа вю".
Там Цар, i Бог, i Творца мой,
якiм я і жыву.
Калі ж, як сон, пакіну плоць —
аблочкам адлячу,
мяне сустрэне мой Гасподзь
з любоўю уваччу.
Зямное сыдзе, быццам снег,
растане сонца лік.
А Ты, мой Божы абярэг
не знікнеш, як не знік
у сотнях-тысячах гадоў
Бажэственны агмень,
Якому мы спяваем зноў
нiбыта ў першы дзень!
Арыгiнал:
John Newton.
Amazing grace! How sweet the sound,
That saved a wretch like me!
I once was lost but now am found
Was blind, but now I see.
’Тwas grace that taught my heart to fear,
And grace my fears relieved;
How precious did that grace appear
The hour I first believed!
Through many dangers, toils, and snares,
We have already come;
’Tis grace hath brought me safe thus far,
And grace will lead me home.
The Lord has promised good to me,
His word my hope secures;
He will my shield and portion be
As long as life endures.
Yes, when this flesh and heart shall fail,
And mortal life shall cease,
I shall possess, within the veil,
A life of joy and peace.
The earth shall soon dissolve like snow,
The sun forbear to shine;
But God, who called me here below,
Will be forever mine.
When we've been there ten thousand years,
Bright shining as the sun,
We've no less days to sing God's praise
Than when we'd first begun.