(Тэкст песні.)
Па небе Беларусі
Ляцелі клінам гусі,
Як ветразі далёкіх нашых мар.
Цяпло няслі на крЫлах
У родны край свой мілы,
І разганялі холад чорных хмар.
Вярталіся дахаты,
Да маці птушаняты,
У кожнага свая Радзіма ёсць,
Дзе сэрца сагравае
Пах бэзавага маю,
І ты заўсёды свой тут, а не госць.
І птушкі ўсё ляцелі,
Як крыжыкі на целе,
Жаданай і гарэзлівай вясны,
Будзілі наваколле
Ад сну лясы і поле
І разбівалі наледзь цішыні.
Пляскаліся, як мора,
Хвалістыя азёры,
І абмывалі рэкі берагі,
А тУманы на ранку
Залашчвалі заранку,
Лагчыны баранілі ад смугі.
Вясной ляцелі гусі
Па небе Беларусі.
Ці птушкі? Ці анёлы-вестуны?
Прыемныя для вуха
Пасля зімовай скрухі,
Нібы Сафіі Полацкай званы.
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2017
Свидетельство о публикации №117040308078
Цудоўныя словы верша-песні
Цудоўныя словы верша-песні лашчаць слых, саграваюць душу. Дзякуй вялікі,Людміла.
Ніна Кавальчук
Дзякуй Вам, Ніна, за водгук!
Дзякуй Вам, Ніна, за водгук! Мне вельмі прыемна, што Вам спадабалася.
З павагай, Людміла.