ПакІну вас,
нявЕдама кудЫ пайду…
Няма –
ні шчАсця, і ні Сонца на Радзіме…
А дзе ж я шчэ
такІ вось Край знайдУ ?
Я ж толькІ ТУТ –
і жыў, і нарадзІўся…
Я ж толькІ ТУТ –
раслЕў, і навучАўся…
Я ж толькІ ТУТ –
Любоў сваю сустрЭў…
Як да чужОга Краю прызвычАіцца ?
Няма ТАМ мной пасажанага Дрэва…
І не чакАе ТАМ,
мянЕ у госьці мАці…
Няма кудЫ
з Радзімы каб сЫйсці…
СябЕ самОга –
разі ж хто кідАе ?
Я – не хачУ такОга у ЖыццІ !
І, нАват, пасля Сьмерці –
не жадАю…
*+*
16 студзеня 2014г.
**(пакІну вас – оставлю вас; нявЕдама кудЫ – неизвестно куда; няма – нету;
а дзе ж я шчэ – а где ещё; раслЕў, і навучАўся – взрослел и научался;
прызвычАіцца – привыкнуть,притерпеться; разі ж хто кідАе – разве кто бросает,оставляет; не жадАю – не желаю).