Спее...
Зноў спее палын.
Спее-красуе.
А ўночы
хіліцца к долу,
сцяблін
не напаіўшы сірочых.
Спеліць cвой горыч.
Адзін.
Пах свой мацуе ---
калючы.
Пах твой, о,горыч-палын,
стаў мне прагоркла-балючым!
Што ж ты,
палыне-палын,
запаланіў ўсё наўкола?
Што ж ты згарчэлую стынь
сееш ў мурогах шаўковых?
Што ж за расліна --- палын ---
спее між прыцемкаў ночы?..
Спее,
зноў спее палын ---
Спеліць сыход мой прарочы.