Кожны цягне коўдру
на сябе…
Хтосьці – крыху.
Хтосьці –многа.
Кажуць так…
Маўляў, “к сабе грабе”,
бо – рэфлекс такі, “ад Бога”.
Я ня веру ў гэтакі “рэфлекс”.
Ён - не“божжы”,
бо, нейкі “непуцёвы”.
Мы згубілі нешта дзесь
на шляхах жыццёвых…
Бог сябе
усім нам параздаў.
Вунь –
Сусьвет які рассыпаў…
Зорак – цьма
ў Прасторы Міраздання…
Якую хочаш -
тую выбірай.
Што Зямля…
Планет-планід – Бясконцасць!
Кожнаму –
свой асабісты Рай!
А мы –
у спрэчках,
пад адным і тым жа Сонцам…
12 сакавіка 2013г.
**(цягне коўдру – тащит одеяло; хтосьці – кто-то; крыху – немного; кажуць – говорят; маўляў – дескать; згубілі – потеряли; дзесь – где-то; шлях жыццёвы – жизненный путь;
вунь – вон,вот; зорка – звезда; якая – какая; Бясконцасць – Бесконечность; кожны – каждый; асабісты – личный; спрэчкі – споры).
Ён - не“божжы”, бо, нейкі
Ён - не“божжы”,
бо, нейкі “непуцёвы”.
Не смяшы ты "Міразданне" гэтым жудасным сказаннем.