Першы пацалунак
напоены цішынёй...
Не зразумець -
саладосьцю ці горыччу
поўны ён,
прахалодай, а можа,
жарам? -
не разабраць.
Як ўсплеск зарніцы
глыбокай ноччу -
першы пацалунак,
напоены цішынёй -
не ясны.
Дзіўны.
Прысмак медзі на вуснах.
І толькі пытаньне:
няўжо вось так
цалуюцца?
Першы пацалунак,
напоены цішынёй -
зьдзіўляе...
Узмах вясла, ўсплеск вады -
лодка плыве па плыні -
ноччу глыбокай.
...Усё Таямнічае -
вабіць спазнаць Яго.
Дзякуй стваральнікам сайта!
Дзякуй стваральнікам сайта! Рада.