Прапахлі сьцены Бернардынаў Кадзідлам даўніх таямніцаў, Пацьмелі ад людзкіх правінаў Вакенцы спавядніцаў. Дрыжаць старэчаю арганы, Пужаюць пыл спрадвечны. На сьвечках пломень кволы, цьмяны; Пабожны сьпеў дарэчны... Ідзе Імша і Бог так блізка...