Спатыкаецца фары прамень.
Вось-вось – раніца – “медзь” па-над лесам.
Зноў народзіць нам сонейка дзень,
Што пальецца працоўнаю песняй.
Кашляне працаўнік-лесавоз.
Наваколле разбудзяць машыны.
І празрыстыя кропелькі рос
Упадуць на касу з канюшыны.
...Я гляджу праз туман, праз гады
У пачатак Вялікай Айчыннай:
Наліваліся сокам сады,
Хлопца цешыла ранкам дзяўчына.
У падушках дзіцячыя сны,
Штосьці вербам шаптала крыніца...
Гэтым ранкам паснулі сыны
Тых, каму і па сёння не спіцца.
А стаялі яны да канца
Ў адзіночку, па-ротна, па-ўзводна...
...Чырванела вада Мухаўца,
Каб Радзіме маёй быць свабоднай!
1985 год
цудоўны верш.
цудоўны верш.