Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Рандэву пад вечар.

Сярэдняя: 3.7 (61 голас)

Са зборніка “Гісторыі дзеда Міхася”.

Я паглЕдзеў перадачу
пра “блакітных”, ды “нудзістаў”…
З кімсьці трэба ж пасудачыць.
Ажно ў хаце не сядзіцца!

Ўвечар выйшаў пасядзЕць,
і палУзгаць семкі-сЕмачкі.
Ды забыў парткі надзець…
А йшлі ля хаты дзевачкі…

Сталі з дзеда рагатаць.
Самі, між сабою…
І давай мяне пытаць –
без парткоў чаго я…

Я ж паважна адказаў,
што ў такусь спякОту
ў пОрткі ўсоўваваць свой зад
дзеду неахвота!

А яшчэ я і “нудзіст”,
і “супэр-стар-стыляга”!
Шчэ, дзяўчаты, паглядзІм,
калі з якой прылягу…

Нават сЕмкі адлажыў,
і прыўстаў над лавачкай…
Гурт дзяўчат як пабяжыць,
З лямантам: - Ой, мамачка!

…і нікОга,
каб мяне хто матцюгнУў…
Бабы ўсе – гародамі…
Заўтры шорты нацягну.
Я, “нудзіст” ня горды…

12 мая 2013г.

**(“блакітныя” – “голубые”; парткі – штаны; рагатаць – хохотаць; спякОта – жарища; лямант – вопли).



Калі ў галаве адна пошласць

Калі ў галаве адна пошласць ды брыдота, такая і пісаніна атрымліваецца.