Са зборніка “Гісторыі дзеда Міхася”.
Я паглЕдзеў перадачу
пра “блакітных”, ды “нудзістаў”…
З кімсьці трэба ж пасудачыць.
Ажно ў хаце не сядзіцца!
Ўвечар выйшаў пасядзЕць,
і палУзгаць семкі-сЕмачкі.
Ды забыў парткі надзець…
А йшлі ля хаты дзевачкі…
Сталі з дзеда рагатаць.
Самі, між сабою…
І давай мяне пытаць –
без парткоў чаго я…
Я ж паважна адказаў,
што ў такусь спякОту
ў пОрткі ўсоўваваць свой зад
дзеду неахвота!
А яшчэ я і “нудзіст”,
і “супэр-стар-стыляга”!
Шчэ, дзяўчаты, паглядзІм,
калі з якой прылягу…
Нават сЕмкі адлажыў,
і прыўстаў над лавачкай…
Гурт дзяўчат як пабяжыць,
З лямантам: - Ой, мамачка!
…і нікОга,
каб мяне хто матцюгнУў…
Бабы ўсе – гародамі…
Заўтры шорты нацягну.
Я, “нудзіст” ня горды…
12 мая 2013г.
**(“блакітныя” – “голубые”; парткі – штаны; рагатаць – хохотаць; спякОта – жарища; лямант – вопли).
Калі ў галаве адна пошласць
Калі ў галаве адна пошласць ды брыдота, такая і пісаніна атрымліваецца.