Раніцу шчэбет пільнуе
Ў лісці жоўта-зялёным.
Туліцца жнівень над пуняй
З ношкай аўсянай саломы.
Сонца бліскучым пласконнем
Іскры ў тумане губляе.
Ветры, пужлівыя коні,
Рвуцца ў мурожныя далі.
Ў зараслях пудзяцца песні,
Рэчанька льецца, смяецца.
Вёска рыпамі весніц
Цешыць сялянскае сэрца.
Вецер расой ахрысціў
Поплавы ў сіні шырокай.
Песціцца сонца ў трысці,
Ветразь цалуючы ў шчокі.
Раніцу шчэбет пільнуе
Ў лісці жоўта-зялёным.
Туліцца жнівень над пуняй
З ношкай аўсянай саломы.
1924
Проста і прыгожа!
Проста і прыгожа!