Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне,
як аблокі плывуць куды вецер падзьме.
кожны зроблены крок - памылковасць адна,
бы халодная ноч пасьля летняга дня.
Што мне рабіць? Што мне рабіць -
нічога няма нязьменнага, нічога няма сапраўднага.
Што мне рабіць?
Я гітарай акрэсьлю весялосьць на свой лад,
ды зьмяніўся увесь мой жыццёвы уклад,
бо з маленства ізгоем адчуваю сябе,
граю мужныя ролі, а душою - на дне.
Што мне рабіць? Што мне рабіць -
нічога няма нязьменнага, нічога няма сапраўднага.
Што мне рабіць?
Чую голас паўсюль, ды нікога няма,
у мінулае думкі здань вяртае сама.
Ключ згубіў у адчаі ад свабовы, граху,
хоць бы выправіць шалі - я з нуля ўсё пачну!
Што мне рабіць? Што мне рабіць -
нічога няма нязьменнага, нічога няма сапраўднага.
Што мне рабіць?