Што засталося? Прагнуць вакол цішыні,
Гэтак нясталай, нібы ўначы матылі,
І распавесці маўкліва аб тлумным жаданні,
Спяваць без гукаў і стагнаць у чаканні.
Пакутамі трызніць, біцца з сусветам,
Забыцца ў момант пра плямы ў светлым.
Знайсці ідэальным шэраг падзей,
Хаваючы сутнасць марных надзей