“Цінькі-ціньк” – я цінькаю сінічкай,
З дня на дзень няўрымсліва скачу,
Клапатлівай птушкай-невялічкай
Да старонкі роднай палячу.
Сыпануць там жыта і пшаніцы,
Лусткай сала будуць частаваць,
А за пачастункі й гасцінцы
Пачынаю песні я спяваць.
Распушацца коцікамі вербы,
Па барах пралескі расцвітуць.
З водарам растуленае глебы
Парасткі на гонях прарастуць.
А я ўсё спяваю ды спяваю
Для сваіх сяброў і сваякоў
Песні дарагога сэрцу краю
Пра надзею, веру і любоў.