Спадары! Не чапайце паэтаў!
Не вяртайце ў рэальнасць знянацку!
Рыфмаплёцтва – не сродак, не мэта,
А як дзіцятку – любая цацка.
Хай гуляюць у творцаў, хай мараць,
І на душы нанізваюць тэмы!
Калі ж нехта радком зацяжарыць,
Мо й разродіцца цэльнай паэмай.
Хай няшчадна марнуюць паперу
І пячатаюць нешта ў Інэце,
Каб усе іх найлепшыя перлы
Разыйшліся праменнем па свеце!
Мо дзе-небудзь дажджамі пральюцца
Й беларускіх “вершыцеляў” вершы –
Так, што ў сэрцах чужых адгукнуцца
І пачуцці, і думкі тутэйшых…
5.03.2010