Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Таццяна Дзям'янава

Раiм наведаць паэтычную старонку Таццяны Дзям'янавай, якая была створана ў межах Нацыянальнага Паэтычнага Парталу.

На сайце Вы можаце знайсці звестки пра паэтку, пазнаёміцца з яе творамі, а таксама зазірнуць у персанальны блог Таццяны Дзям'янавай

разлука каханне чаканне памяць маці вайна родны край творчасць паэтам памяці паэтаў вёска расстанне смерць жыццё каштоўнасці грошы графаманія мабільны тэлефон родная мова пераклады вершаў санеты поўня чалавек прырода душа музыка праўда веды пакуты душы змаганне вера тэрарызм вясна п’янства бацькі Новы год дзецям гумарыстычныя вершы інтэрнэт анёл словы восень прыгажосць паэзія прытчы зайздрасць зіма снегавік пачуцці нянавісць любоў байкі хлеб радзіма птушкі багацце світанне песня старасць цяжарнасць мама жанчына вершы анекдоты шчасце неба сумленне маўчанне мана дзеці жанчынам лес казкі смяротнае пакаранне сіла духу зоркі сэрца Бог удзячнасць крыўда усмешка весялосць сталасць ісціна віншаванне успамін успаміны сяброўства сустрэча маладосць сквапнасць самота адзіноцтва маленства вершаплёцтва рэчаіснасць кнігі захапленне разважанні экалогія талент гандлярства сакура бязвінна загінуўшым у мінскім метро натхненне пакуты парады харчавання растанне
Яшчэ не ацэнена

"Здыму кватэру за інтым."
Жартуе нехта? Ці — сур'ёзна?
Курам на смех! І, разам з тым,
Гучыць адчайна, нават слёзна!

Жыллёвы крызіс дастае?
Ці "дрэннай" моладзі распуста?
Ў народа грошай не стае?
Ў кішэнях звяла ўся "капуста"?

Здаваць пакойчык за інтым...
Адкуль такі дзікунскі "рэверс"?
З Парыжу, кажуць... Гэта ў ім
З’явіўся грэшны "соntrе сеrvісе".

Прадажа цела — каб пражыць
На "пай" сярэдняга заробку…
Як існаваць, каб не грашыць?
Няўжо — у цемру паасобку?

Пайшоў па свеце моды ўзбрык...
Лягальны ў фінаў "соntrе сеrvісе"…
Ў Маскве ўжо попыт гэткі ўзнік...
І ў нас ужо "казычуць нервы".

"Здаю... здымаю... за інтым..."
Аб’явы брудныя змясцілі.
Не важна, як, не важна, з кім, —
Каб толькі ў хату жыць пусцілі...

"Прадам сябе! Патрэбны дом!"
Душа заходзіцца ад жаху…

Як добра сёння быць катом!
Ці, на худы канец, сабакам!

Па матэрыялах Настассі Занько - газета “Звязда” № 45 ад 1 снежня 2010, ўкладка "Чырвонай Змены".



Сярэдняя: 3.7 (14 галасоў)

“Купляйце мінскае паветра –
Непараўнальны водар свой!”
Ужо й да гэтага дапетрыў
Хтось “камерцыйнай” галавой.

У гэткіх банках, што і піва,
А зверху колца – адчыняць.
З малюнкам неба. Што за дзіва!
Ці сувенір, ці спажываць?

Ёсць па пятнаццаць, ёсць у краме
Па сорак восем – даражэй.
Што гэта дзеецца між намі?
Чым болей гандлю, тым цяжэй!

Усё навокал прадаецца,
Усё дакладны мае кошт.
І дзень, і ноч турбуе сэрца –
Як спажываць апошні грош?

Што гандляру? Хітрун смяецца:
Бо пакупнік, як ні круці,
Дурны, й на гэта адгукнецца
І “за паветрам” наляціць.

Што застаецца ў суцяшэнне,
Калі купляецца усё?
Што не было яшчэ рашэння
Нам ураздроб прадаць жыццё!

Па матэрыялах сайта www.tut.by ад 1.04.2011 http://news.tut.by/geonews/221899.html



Яшчэ не ацэнена

"Раздача бяздомных жывёл".
Вы чулі? Чыталі пра гэта?
А добра, каб хтосьці правёў
Раздачу бяздомных паэтаў.

Мо нехта мяне бы абраў,
Аблашчыў, прывёўшы дахаты,
Ў куточку мне коўдру паклаў,
Наліў у кармушку гарбаты.

Я б вершы яму прысвячаў,
Спяваў дыфірамбы ды песні,
Заўжды на парозе страчаў –
І нам не было б разам цесна.

Але – гэта проста бяда –
Паэтаў ніхто не заводзіць.
Сабаку бяруць ці ката,
Паэты ж нічыйныя ходзяць.

20.03.2011



Сярэдняя: 4.6 (138 галасоў)

“Старэчая любоў”… Нашто такія словы?!
Пакуль кахаеш ты, гадзін не лічыць лёс!
Калі дзеля любві на подзвігі гатовы,
Хай не гняце цябе сапраўдны твой узрост!

“Старэчая любоў?”… Мо, спелае каханне?
Не варта ўспамінаць, якім ты быў раней!
Няхай ужо цішэй пачуццяў шугаванне,
Але святло любві – жаданей і мілей!

“Старэчая любоў” – не толькі пацалункі,
Але і тое, што ... так дапаўняе іх:
Усмешак цеплыня, паднесеныя сумкі
Ды шчэ "паходы" ў парк увечар удваіх…

“Старэчая любоў”… Сімфонія абдымкаў…
З пяшчотай у вачах, слязінкай на шчацэ…
Ці ведае юнак з даўнішніх фотаздымкаў,
Што шчасце – калі ёсць рука ў тваёй руцэ…

“Старэчая любоў" – не горшая на свеце!
Калі б жыцця яшчэ – абраў такую б зноў!
Не здолець маладым у іх спякотным леце
Спазнаць салодкі смак асенніх маразоў!