Рака майго дзяцінства - Сцвіга Люблю твае крутыя берагі Дзе плавала і бегала па крыгах Лепшай не было ракі Гады ішлі, я вырасла-жанчына! А ты вузела і мялела дно! Ды толькі не забыць мне роднай Сцвігі і не змяніць,ніколі на Дняпро!