Я думай заняты з відна да змяркання:
Шукаю, сяброўка, табе параўнання.
Цябе велічаў бы я яснай заранкай,
Ды ўсім яна дорыць цяпло сваё ўранку.
Да рукі рука дакранаецца,
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца.
Цябе назваў бы я чыстай крыніцай,
Ды кожны, хто хоча ёй можа напіцца.
Цябе параўнаў бы я з польнаю кветкай,
Ды першы сустрэчны сарве яе ўлетку.
Да рукі рука дакранаецца,
Ты ў маім жыцці – цуда-раніца.
Аверін О
Забыла адзнаку паставіць:
Забыла адзнаку паставіць: цодоўная песьня.
Усім вядома, што аўтар гэтах
Усім вядома, што аўтар гэтах слоў: П. Макаль.