Ты – хваля майго жыцця,
Ты – дождж майго сэрца старога,
Сляпая мая душа
І частка цела храмога.
Ты – хвоя забытых дзён,
Ты – птушка майго юнацтва.
І сёння ты – мой праклён,
А заўтра маё багацце.
Ты –вочы маіх вачэй,
Ты – яд і вада жывая,
Ты – цемра мільёнаў начэй
І раніца Пасхі сватая.
Ты – ад, ты – жыццё маё,
Мой рай і маё паўстанне.
Напэўна, сказаў я ўсё?!
Ды не! Ты – маё каханне!