Маё сэрца так доyга баліць…
Што здаецца не здолею болей…
Без цябе y гэтым свеце пражыць…
Каб не згінуць пад націскам болі…
Ты пакінуy мяне назаyжды…
Нават сны мае больш не хвалюеш…
Толькі ведаю… Пройдуць гады…
і аднойчы мяне ты разбудзіш…
і мы пойдем з табою туды…
Дзе пакінулі нашы пачуцці…
Дзе згубілі сябе праз гады…
У каханні другіх пад прымусам…
Нам збавення з табою няма…
Так і будзем кружыцца y марах…
Бо цябе адабрала зямля…
Бо не лётае бусел у пары…
Ты мяне, калі зможаш, прабач…
За yсе словы, якія калолі…
Прама y сэрца… А я, як палач…
Дабаyляла табе новай болі…
Ты мяне, калі зможаш, прабач…
Што цяпер слёзы змылі мне вочы…
Што душой маёй грае скрыпач…
Год ад году… Ад ночы да ночы…