У шэрай сповяці туманаў, у белым змроку, павідні прайшоў жыцця майго заранак, наперадзе - нялічаныя дні.
Хай не заўжды ўдача мне свяціла, і дом не збудаваны да страхі, засталася ўзбуджаная сіла, і роздумам напоўнены мяхі.