"I далей па пясчаных абшарах
Пойдзе скуты народ пад ярмом,
Пакуль гнеý зноý збярэцца у хмару
I не ýдарыць з маланкаю гром.
Край дарогамi рознымi зрэжуць,
Будуць крыжам i мовай дзялiць,
I ýзвядуць палыновыя межы
Папярок здратаванай зямлi.
Нават памяць магiл нашых голых
Гандляры будуць красцi не раз.
Напiшу...хоць з-пад шыбенiц голас
Да народа мо дойдзе у час..."