Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Успаміны аб рэчаньках дзяцінства...

Яшчэ не ацэнена

Успаміны аб рэчаньках дзяцінства…

Дзяцінства хутка праляцела,
А ўспамінаў вельмі шмат.
Душа цярпела, але хацела
Паведаць сэрца клад.

Мясціны родныя між рэчак:
Палі, лясы, узгорачкі.
Хапала сяброўскіх спрэчак,
Асабліва летам, у падвячорачкі.

Вейнка з поўначы бурліць,
З усходу шум даносіцца Чарніцы,
А з захаду Дзвіноса звініць,
Глытаючы вадзіцу Каргавіцы.

Вейнка пстронгаю кішэла,
А Каргавіца ракамі, з далонь.
Хлапцовы думкі вуда грэла
Штодзённа, ні бы агонь.

Дзвіноса разнарыб’ем славіцца.
Там дзед пасткамі прамышляў.
Казаў, што нам не справіцца,
«Кашамі лавіце» - стары маўляў.

Чарніца мальцам не ведама,
Балотамі з бакоў акружана,
Не падыйсці да берага,
Ды і дрыгва, вакол забружана.

Змянілася наваколле за паўвека.
Вейнку спрамілі сярод палёў.
Што зрабілі рукі чалавека?
Не той у рэчанькі ўлоў.

Чарніцу, як і Каргавіцу
Запрудзілі ў сямідзесятых.
Надзелі на рэчкі рукавіцы
Загад выконваючы «важатых»…

Дзяцінства тое не вярнуць,
Аб успамінах – сон шчаслівы,
А сэрцу можа і кальнуць
Душы званочак церпялівы.
2013г.