Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Юзэф Хар'яз

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Лёс, у кожнага ён свой,
Жыцця не простага дарога.
Нарадзіўся, крок ступіў нагой
За цеплынёй бацькоўскага парога.

Лёс, злучыу мяне з табой,
Шчасця найдзенага падарунак.
Абжыўся, сяброў не мераю вагой
За дабрыню наладзіўся падмурак.

Лёс - кахання вобраз наш,
Дзяцей народжаных ад бога.
Ганаруся, што збудаваны шалаш
За церпялівасць каштуе многа.

Лёс - гэта ганаровы крыж,
Продкамі начэрчаны шлях.
імкнуся, але не хуткі як стрыж
За будучыню апаноўвае страх…
2013г.



Яшчэ не ацэнена

Любаваўся табой каля млына.
Там мост драўляны звужаў раку,
Каб вадапад даваў дрына -
Калясу, што малола муку.

Целам тарпедападобная, стройная
Вабіць вочы цёмна - буры акрас.
Галава заўжды амаль чорная,
А вось бруха - адмыты беляс.

Прыгажуня, чутку пятністая,
Гаспадыня сцюдзёных вод.
У рацэ, дзе чысціня празрыстая,
Размнажаецца твой дзіўны род.

Цяпер ад млына няма следа
і мост каменны ўжо даўно.
На месцы рэчкі сохне глеба,
А пстронгу бачым у кіно…
2013г.



Яшчэ не ацэнена

Рука трымае аловак,
Прыжымаючы пальцам пяро.
З’явіўся найперш загаловак-
Віншаванне радне на сяло.

Прывітальны другі радок,
Пажаданняў сардэчныя словы:
Дабрабыту, здароўя браток,
З успамінам матулінай мовы!

Паштоўка белага колеру
Чырвонай раз’яднана паласой
Быццам Народную волю
Рэзанулі пад корань касой.

Фарбы цёмнай cказы
Літарамі сплялі рады,
Малюнак разбітай вазы
Гісторыі даўняй сляды.

Жыццё пралятае хутка,
Час даганяць бессэнсоўна.
Дорага з гадамі мінутка
Лёсам не жартуюць умоўна…
2013г.



Сярэдняя: 4.5 (2 галасоў)

Бывае і так, што слова
Будаража ў жылах кроў,
Кліча родная мова,
Радзімы даносячы зоў.

Звычайныя простыя словы
Ў кожным куточку зямлі,
Адгалоскам матулінай мовы
Карнямі сілкуюць камлі.

Мары аб добрым слове
З маленства цешылі нас,
А прамовы настаўніка ў школе
Заўсёды вярталі ў клас.

Сяброў сціплыя словы
Прыемна пачуць вушамі,
А пявучасць нашай мовы
Заўжды адчуваць за плячамі.

Мова зямлі беларускай
Учора, сягоння і заўтра,
Ніколі не будзеш рускай,
Польскай, ці эсперанта…
2013г.