Ах, водар каталонскіх дзён,
Мінулае, ахутанае казкай!
Нібыта хуткакрылы сон
Сплываеш тумановай раскай...
Мі корасон навек з табой,
Краіна Гаўдзі, край Далі, Пікасо!
І не забудзецца Камп Ноў,
Жырона, Фігарэс, фантанаў жарсці!
О дзіва Монсэрата, веліч гор,
Прастор для духу, душы раздолле...
Мі Каталонія, як Беларусь, ту мі амор,
Анёлаў вечнае прыволле!!!