Ведаю, што і я памру, як і ўсе,
што па смерці нічога не будзе трэба.
Тым мацней люблю ўвесь шырокі свет
і гэта – пярэстае збольшага – неба.
Перачуць усю боль і ўсю слодыч жыцця,
акунуцца ў прадонне жыцця з галавою.
Пераслухаць, як хвалі ў вятрах шалясцяць, −
гэта шчасце! Хай скажуць – малое…
Перайначыць, спыніць, можа, сілы няма,
а плысці супроць плыні магчыма.
На шляху калі хто і залом заламаў, −
падарожжа не зменіць, не спыніць.
Церушыцеся, шаты, лісцём залатым,
вы красою праменілі гордай.
Чаравалі мяне (мо затым, не затым?)
ціхіх шэптаў акорды, акорды…
Верш мне паказауся з сэнсам,
Верш мне паказауся з сэнсам, такая надта цiкавая яго думка.
Няма словаў. Малайца!!!
Няма словаў. Малайца!!!
Хто мяне зваў?? Каму я трэба
Хто мяне зваў?? Каму я трэба
))))))))))))))
))))))))))))))
Уладзiмiр, першы водгук -
Уладзiмiр, першы водгук - мой!
))) З кiм я размаўляю?
))) З кiм я размаўляю? 1926... Сумна...