Вецер гуляе ў тваіх валасах,
Бледны твой твар прыгажосцю ззяе.
Але не бачу жыцця ў вачах,
Чаму любоў твая мяне не акрыляе?
Чаму глядзіш, як быццам скрозь мяне?
Чаму зусім не хочашь заўважаць?
Мне прыкра ад таго, што з-за цябе
Я не магу вачэй сваіх падняць.
Такое жорсткае пытанне: «Што ты хочаш?»
Такі халодны бляск у тваіх вачах...
Зусім ты разумець мяне не можаш.
Я слабасць адчуваю у нагах.
Адвярнуўся, прэч іду, мяне штурхнулі.
Я твар хаваю ў далонях ізноў...
Калючым дротам маё сэрца абгарнулі,
І націснулі так, што брызнула кроў…
вельмі дрэнна ,што аўтар
вельмі дрэнна ,што аўтар невядомы=((
а верш прагожы
Красивый стих)
Красивый стих)
Графаманства...
Графаманства...
клёвый стих
клёвый стих