Няма цяпла ўжо – восень… І начамі,
Пачалі падаць яблыкі ў расу…
Саспелі значыць, раз упалі самі.
А я так спадзяваўся – абтрасу!
А падаюць, то гук падобны дужа –
Хоць, мо, здалося проста толькі мне…
З чым параўнаць?.. Напэўна з тым, як мужа,
П”янога, лупіць жонка па спіне.
Дзмітрый Краскоўскі (п.Івянец,Валожынскі раён)