Вячэрні званок па тэлефону.“Косаўскі зшытак”.
ПазвОніў нехта…
Памыліўся нумарам…
Ня верыў доўга…
І угаворваў, каб паклікаў Кацярыну…
Я, ляпнуў з гумарам –
што збегла некуды,
аж грымныла дзьвярыма.
– То можа, да цябе бяжыць па вуліцам ?
– То можа, вы дамовілісь сустрэцца ?
І ён-такі паверыў маёй дурасці…
І адключыўся…
Кахае мабыць,
і надзеецца…
Ня ведаю –
сустрэлісь, альбо не…
Ці можа,
пОтым і дазвОніўся…
Сяжу на хаце,
і ніхто не зВоніць да мяне.
Шкада…
Бо я – ня сплю…
Сяжу адзін,
з бяссонніцай…
*+*
28 красавіка 2014 г. вечарам у Косава…
*( памыліўся – ошибся; нумарам – номером; паклікаў – подозвал;
з гумарам – с юмором; некуды – куда-то; дамовілісь сустрэцца – договорились встретиться; кахае мабыць – любит наверное;шкада – жаль).