Вершы беларускіх паэтаў

Вельмі прыемна было прачытаць на сайце свой верш. Шчыры дзякуй таму,хто змясціў яго.

Праўда,зараз я трошкі яго змяніла:

Выратавальніца мая...(памяці маёй бабулі)
*****************************
Паўсюль бабулечкіны рэчы -

Яе перажылі яны.

Старая плюшаўка за печчу

Ды на падлозе дываны.

Яна вязала іх шыдэлкам,

Што сам дзядуля змайстраваў.

У будні дзень. А ў нядзельку

Не дазваляла нават нам

Рабіць у гэты дзень нічога:

"Далей,- казала, - ад бяды,-

У Бога,дзеткі,дзён так многа,

Дык вось і зробіце тады".

Яе цяпло.яе пяшчота -

Дзяцінства светлага ўспамін.

Шкада,што разумееш потым

Кошт ратавальных тых хвілі.

Калі яе ўжо не стала,

У снах я бачыла не раз,

Як бабка косы заплятала,

Варыла снеданне для нас.

Ніколі не была без справы:

І цыравала, і мяла,

Ці чаравала штось над стравай,

Ці з пустазеллем бой вяла.

Бывала,ціхенка ўсміхнецца,

Прыгорне да сваіх грудзей -

Павесялее аж на сэрцы

і стане на душы святлей.

Яна дарыла нам ласкавасць

І незабыўныя гады.

Неверагодна,але і старасць

Была да твару ёй заўжды.

І мне дагэтуль невядома,

Як нас пакінула яна -

Хавальніца спакою ў доме,

Выратавальніца мая.

Вельмі прыгожа)

трогательное стихотворение.

трогательное стихотворение.

трогательное стихотворение.