Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Я дома

Яшчэ не ацэнена

Я дома

Спякотнае, млоснае лета,
Так вабіць людзей густы цень.
Купалле ўжо ў песнях адпета,
У нябыт адышоў Пятроў дзень.

Такім вось якраз надвячоркам
Прывезлі цябе год назад.
Насустрач нам з пашы кароўкі
Вярталіся мірна і ў лад.

Шафёр адчыніў толькі дзверы
І шуснулі хлопцы на двор.
Гарэзам—у поўнай ім меры
Патрэбен вялікі прастор.

А ты затрымалася трошкі,
Глядзіш усхвалявана на нас.
Не бойся, дачушка, тут ножкі
Твае прабягуць шчэ не раз.

І ты прашаптала: Я дома.
На сцежку рашуча ступіла.
У блакітнай сукеначцы новай,
Што я ў падарунак купіла.

Ёсць у цябе цяпер хата
І нават два дні нараджэння,
Ёсць брацікі, мама і тата,
Дай Божа, нам усім разумення.

…І вось ужо год непрыкметна
Мінуў з тае першай сустрэчы.
Глядзіш ты ласкава і ветла
Як ў той даўні ліпеньскі вечар.

У адно нашы сэрцы зліліся,
І наша ты ўжо назаўсёды.
Зрадніліся мы і зжыліся,
І дзелім пароўну нягоды.

Ты стала дзяўчынкай вясковай,
Нібы не была гарадскою.
Мясцовай хатыніцкай мовай
Ужо размаўляеш са мною.

1995г.