Я прыехаў дадому,
Каб прайсці па зямлі.
Дзе нядаўна зусім нарадзіўся.
Адчыніла мне дзверы,
І з усмешкай глядзіць
Пастарэлая, маці-царыца.
Абдымаю яе, і сляза на абрус.
Пажаўцелы, абшыты бусламі.
Разумею цяпер - людзі, я Беларус!
І за гэта я дзякую маме.
11.03.2011
Заўсёды прыемна чытаць гэткія
Заўсёды прыемна чытаць гэткія радкі рра Радзіму, рра матулю
Шедеврально-лаконично
Шедеврально-лаконично
Душевно....
Душевно....
Спасибо
Спасибо
Очень приятно читать такие
Очень приятно читать такие строки