Я скажу табе, восень, бывай!
Мне сягодня збірацца ў дарогу.
І з малітвай па звычаю Богу
На дарожку прысядзем, давай!
Ляжа шырака, восень, мой крок—
Па вярсце,-- праз мароз і завеі,
Бо з мяне халады-скарабеі
Жыватворны высмоктваюць сок.
Не зраслося, за ўсё выбачай!
З пералётнымі я адлятаю.
Загараецца ранак. Світае.
Ты мяне з новым днём не чакай!
Я скажу табе, восень, бывай!
Будь зычлівай, мне сёння ў вандроўку.
Пакладзі ліст кляновы ў паштоўку…
Я пайду. Зачакаецца май!
!
!