Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Чапляюся за кожны ўласны дзень...

Сярэдняя: 2.8 (8 галасоў)

Чапляюся за кожны ўласны дзень,
За міг, падараваны мне, дурніцы,
Са смагаю, нібыта авадзень,
Які не можа кроўю наталіцца.

Шукаю ў кожнай справе божы знак
І сэнс ва ўсім, што зведала-стрывала, –
І бачу, што усё ідзе не так,
І вопыт мой накоплены – няўдалы.

Няўжо жыву дарэмна? Што рабіць?
Набытае – расплата за правіны.
Хоць знаю – абы-як прадзецца ніць,
Ды нельга супыніць ні на хвіліну.

З ашмоцця абы-што старанна тку –
І сорамна, і горка, і балюча.
Сама сябе хапаю за руку –
Ды гэтым толькі больш істоту мучу.

28.12.12