Я стаю на скрыжаванні шляхоў,
Што вядуць да гарызонтаў жыцця.
За спіной маёю вопыт вякоў,
А душою прагну я забыцця...
Дзе каханне - адыйшло ў нябыт,
Толькі з часам б'ецца сэрца цяжэй...
І магільны заімшэлы граніт
Прапануе вечнасць чорных начэй...
А калісьці прападаў да зары,
Мілаваўся ў васільковай расе!..
Сон прайшоў, і толькі клён на гары
Нагадае аб жытнёвай касе...
Я кахаў... І колькі мінула дзён...
Я чакаў цябе - ды старасць прыйшла...
Паміраю... І навошта праклён!
Толькі б ведаць, што шчаслівай была...