Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Заручоныя

Сярэдняя: 4.6 (9 галасоў)

Я з табой заручоны навек
Майму сэрцу радны чалавек.
Сквозь нягоды ўсе і бяду
Я цябе на руках пранясу.

Пранясу сквозь снягі і мяцель
Ад пачатку жыцця і дасель.
Зорку з неба табе працягну
Ад сябе я цябе не адпушчу.

Мая радасць ты мой чалавек
Я ў цябе закахаўся навек.
А каханне маё як рака
Сілу чэрпае вод здаляка.

Заручыў я цябе для любві
Каб мы ўдвух яе моц збераглі.
Нам адзін без аднога няжыць
І каханнем сваім даражыць.

Ты надзея мая, ты любоў
Падзяліў я з табою свой кроў.
Да астатку жыцця сваіх дзён
Буду сэрцам табой заплянён.

Лілія Воранава ( Журавінка)12.07.2020г.



Слабы верш. "Зорку з неба

Слабы верш.

"Зорку з неба табе працягну / адпушчу" - гэта хіба рыфма? "Мая радасць ты мой чалавек /
Я ў цябе закахаўся навек". - Знакі прыпынку дзе??? За рыфмы "навек\чалавек" трэба біць па руках лінейкая.

"А каханне маё як рака / Сілу чэрпае вод здаляка". - мэтафара ўбогая, па-беларуску трэба "здалёк".

"Пранясу сквозь снягі і мяцель" - па-беларуску "скрозь".

Хто тут адзнакі ставіць пяцізоркавыя такому, я не разумею.