Затоплены вадаспадам,
Крыштальны ручай застыў.
Разынкі былі вінаградам,
І я чалавекам быў.
Нявольнікам зноў у клетцы,
Націснуць баюсь на стоп,
Баюся вачмі сустрэцца -
Асьлепнуць у тэлескоп.
Так ёсьць, так было і будзе.
Мацнее тваё "каратэ":
Ня ў вочы гляджу, а ў грудзі
Смуглявыя, у дэкальтэ.