Мне снілася, што разам з ім уходзіш,
І нечакана сёння ты пайшла.
Пакінула ключы пры ўваходзе,
А разам з імі кропелькі святла
Майго жыцця, што аздабляла шчыра.
Ці мне здавалася, што гэта было так?
Аднак ты знікла і знайшла свой "вырай",
Там дзе ёсць грошы, дыяманты, лепата.
Душа балюча ўспрымае рэчаіснасыць.
Сэрца не слухае мазгоў сваіх загады,
Бо праз жаночую звычайную карыснасць
Яно трывае смак кахання здрады.