Жанчына – сасуд бяз дна...
Дакладней – Сусвет сусветаў.
Сам Бог у яго віна
наліў, каб натхняць паэтаў.
Заблудзяцца ночы ў днях
у пошуках апахмелкі...
Жанчына – сасуд бяз дна
для тых, хто душою нямелкі.
Камусьці – фрагмент рабра,
узноўлены для Адама...
А мне – акіян святла –
Каханая, Муза, Мама.
самы любiмы i лепшы верш!
самы любiмы i лепшы верш! неверагодны!
неверагодны!
неверагодны!
самы лепшы!
самы лепшы!
Далучаюся да высноў гэтага
Далучаюся да высноў гэтага верша.
Са святам вас паэтэсы беларусі!!!
Са святам жаночым, без донца.)))