Быў Чарнобыль. Было балюча.
Мора смерці было, агню...
Ты праз атам смяротна калючы
Не вярнуўся ка мне ўпершыню.
Я чакала цябе на світанні
І чакаю. Не год і не два.
Мне рамонкі варожаць спатканне,
А цябе ўсё няма і няма.
Я шукаю твае сцяжынкі,
Я шукаю твае сляды.
У далоні лаўлю дажджынкі,
Нібы лекі ад чорнай бяды.
Як агонь легендарнага Данка,
Тваё сэрца накрыла бяду.
Да цябе, на апошні паўстанак,
Сваю боль у рамонках кладу.
Быў Чарнобыль. Было балюча.
Мора смерці было, агню...
Ты праз атам смяротна калючы
Толькі ў памяць прыходзіш маю.