Расою і дожджыкам цёплым напоены,
Распешчаны ў сонечных промняў цяпле,
Напоўнены з чуйных далоняў любоўю –
Ляжыць жытні хлеб на святочным стале.
Слязамі і потам людскімі асвенчаны,
Прайшоў ты праз ліха прыродных стыхій.
Хоць танны ў грашовым эквіваленце,
На самай жа справе – такі дарагі!
Бабулін ручнік атуліў клапатліва
Пахучага бохана спелы бачок.
Спакойна ляжыць наша ежа і сіла,
Гімн працы людзей і жыцця іх выток.