Даўным-даўно было калісь –
дзяцінства, з самым дзіўным Краем.
Найлепшым Краем на Зямлі.
Здаецца зараз – быў ён Раем...
Бо смешна з тыз малЫх турбот,
якія нас перапаўнялі,
і з велізарнейшых гарот –
як, нам тады, здавалась мАлым...
Жыццё прымалася быццём,
не ўсведамлялі асалоду –
якое шчасце быць дзіцём,
і мець дзіцячую свабоду...
Ляцець кудысьці страмгалоў,
у Край дзіцячы, ад дарослых –
усё было там для малОга,
усё – неверагодна проста...
Даўным-даўно гэта было –
жылІ мы ўсе ў Дзіцячым Крае...
Той Край, ужо так павялось –
Час немінуча забірае...
*+*
25 траўня 2014 г.